Jest to niewielki, drewniany dom na skraju lasu. Mimo wątłej konstrukcji jest bardzo wytrzymały. Za domem znajduję się wiecznie zamknięta szopa i stajnia dla trzech koni(zamieszkała przez dwie klacze i ogiera). W tej chałupie mieszka Tadashi i jego trzynastoletnia siostra Kathleen.

Strada przeskoczyła przez rozwalone i stare, drewniane ogrodzenie. Tadashi za kłusował chwilę wokół stajni i wjechał do niej.

Wchodząc do domu w progu wpadł na drobna postać.
-Gdzie byłeś?-wychrypiała dziewczyna.
Była niesamowicie blada. Tadashi wpatrywał się w jej podkrążone oczy z przerażeniem. Na sobie miała tylko białą koszulę sięgającą kolan(jak piżama xD).  Przyłożył dłoń do jej zasłoniętego czarnymi włosami czoła.
-Masz gorączkę...
Kathleen oparła się o próg jakby miała zemdleć. Chłopak wziął ją na ręce i zaniósł na łóżko.
-Tadashi...
-Zaczekaj na mnie, zaraz wrócę.
w chłopaku zebrał się gniew, gdy biegł wąską ścieżką trzymając broń w dłoni.

Szła aż nie zobaczyła dziwnego domku . Podeszła do niego i spojrzała w okno . Nałożyła strzałę na cięciwe . Otworzyła powolutku drzwi nadal trzymając łuk . Przekradała się po domu aż nie zobaczyła łóżka a w nim jakiejś postaci . Podeszła w razie czego by ją zabić . Ujrzała tylko śpiącą dziewczyne . Teraz przez chwilę zastanawiała się czy ją nie zabić .

* opuściła łuk i przyglądała się postaci nadal mając mieszane uczucia *
- Zabić czy nie ? * spytała cicho samą siebie *

Po jego ubraniu i plecach spływała krew, gdy ujrzał otwarte drzwi.
Usta otworzył z przerażenia. Sięgnął po złoty sztylet i powoli przekroczył próg.

Przez chwilę stała przed łóżkiem dziewczyny z strzałą wycelowaną pomiędzy jej oczy . Po chwili jednak usłyszała dźwięk i odwróciła się widząc mężczyzne przy drzwiach .
- O nie ... - powiedziała a jej oczy wyglądały jak dwa spodki .

Dłoń miał mocno zaciśniętą na broni, już chciał rzucić nożem w obcą osobę. Nagle wiatr zatrzasnął drewniane drzwi. Huk obudził Kathleen, a drzwi uderzyły Tadashi'ego w tył głowy.
Jęknął i osunął się na ziemie nieprzytomny.

To była jej jedyna szansa . Strzeliła strzałą w okno tak że  pękło . Zanim jednak wyskoczyła przez okno złapała sztylet chłopaka a zamiast tego wcisnęła mu do ręki strzałe na znak żeby wiedział że tu była . Tak robili wszyscy z jej rodziny . Wyskoczyła przez zbite okno i uciekła .
z.t

Blada dziewczyna zeskoczyła z łóżka i uklękła przy bracie. Poklepała go po twarzy, by go obudzić.
-Tadashi!
Pobiegła po wodę i oblała nią twarz chłopaka. Dopiero po chwili ocknął się. Przed oczami miał mroczki, nawet nie usiadł, tak bolała go głowa. Zobaczył w dłoni srebrną strzałę łuczniczki Nivenny.
-Dobrze się czujesz, Kath?-wymamrotał i jednak podpierając się drzwiami wstał.
-Tak... A ty?
-Ja nie jestem... ważny-wychrypiał.-Zaraz wrócę.
Tadashi...

z.t

Weszła z nim do domu . Spostrzegła dziewczyne . Położyła chłopaka na łóżku i opatrzyła . Wyjęła sztylet i włożyła mu w ręke . Jego siostra patrzyłą na to z szokiem .
- Opiekuj się nim - powiedziała do 13 latki .
Wyszła szybkim krokiem zamykając za sobą drzwi z hukiem .
z.t

Kathleen wytrzeszczając oczy ujęła delikatnie złote ostrze, owinęła w brudną, szarą szmatkę i włożyła do szafy.
//To jest średniowiecze, tak? Ok//
Wlała do "kociołka" wody i rozpaliła ogień w palenisku. Woda zaczęła sie gotować. Ciepło rozchodzące sie po izbie obudziło chłopaka.

Przetarł dłońmi oczy.
-Gdzie jestem?-podniósł głowę i szybko tego pożałował.
-Nie ruszoj się-usłyszał stanowczy głos siostry.- Idom zapolować.
Zdjęła łuk z gwoździa wbitego w ścianę i otwarła drzwi.
-Nie!-krzyknął chłopak.-Rano byłaś jak cień człowieka.
Wstał pewnie i wyjął sztylet z szafki. Wiedział, że tam będzie, jeżeli wrócił w jego posiadanie.
-Ka idziesz?
-Ty zostajesz. Ja idę.

z.t

Odłożył sarnę koło paleniska. Kathleen stała nad kociołkiem, nieustannie coś do niego wrzucając i mieszając.
-Co ty robisz?
-Herbatę.
-Po co?
-A dla ciebie.
-Przecież nie mamy żadnych ziół...
-Ka szukałeś? A z resztom tom ja ni robię leczniczej herbaty ino smakowom. Spróbuj.

Jakiś czas później wyprowadził ze stajni Stradę, oporządziwszy ją, wyruszył w las ze swoimi ukochanymi nożykami i sztyletem :3

z.t

Gdy wszedł do domu nikogo nie zastał.
-Kathleen?!-ryknął, chodząc po wszystkich pomieszczeniach.
Na plecy założył łuk, ale tym razem ze stajni wyprowadził białego ogiera. Ścisnął go łydkami nie zważywszy na brak odłowy i siodła.

z.t

Odłożył Kathleen na łóżko. Była przytomna, ale nie odzywała się.
-Co się stało?-patrzył prosto w jej oczy.
Ona nie odpowiedziała. Odwróciła sie tylko od niego.
On zaś poszedł sprawdzić co z Kalahari.

Wbiegła za dom tadashiego . Stałą tam z łukiem w ręku i czekała .

Zeskoczył ze Strady i pobiegł za Kathleen do domu.

Wskoczyła na parapet na zewnątrz okna i spojrzała .

Kath rozejrzała się po domu, a on pobiegł za dom.

Spojrzała na tadashiego i zeskoczyła .
- Ja nic nie widzę . - mruknęła

-Może już odszedł.

Zobaczyła błysk w krzakach .
- UWażaj !
Skoczyła i upadła na tadashiego ale dzięki temu nie dostał sztyletem . Sztylet wbił się w dom .

Obrócił się na brzuch i rzucił nożem w kierunku atakującego.

Wstałą . Pomogła mu wstać i wyjęła łuk .
- Wiem że tu jesteś ! - krzyknęła

Z domu wyszła Kathleen.
-Kath, schowaj się!

Strzeliła w las pare razy .

-To twój brat?

Wyciągnęła sztylet który wbił się w dom . Przyjrzała mu się .
- Nie ... to nie jest sztylet mojego brata .

-Może twój brat mówił właśnie o nich? O tych osobach które porwały Kathleen?

- Możliwe . - powiedziała
Ponownie strzeliła strzałą w las .

-Ciekawe.

- Z jakiegoś dziwnego powodu polują na twoją siostrę .
Celowała w las tylko czekała na jakiś ruch .

Stał chwilę bez ruchu, przerażony tym co powiedziała Kalahari. Może ten powód wcale nie jest dziwny...
Poczuł piekący ból w ręce. Strzała przeszyła mu ramię.

Wystrzeliła strzałę w miejsce z którego wyleciała . Usłyszała wrzask a napastnik padł martwy . Spojrzała na tadashiego .
- O nie ! Tadashi !

-Wszytko okej...-syknął.
Złapał za strzałę i zaczął ją delikatnie wyciągać.

- Tak dodasz sobie tylko cierpień .
Złapała strzałę i przełamała w jednym miejscu . Za drugi złapała i jednym ruchem wyciągnęła ją .

-Dzięki.
Zastanowił się chwile.
-Myślę, że powinnaś o czymś wiedzieć.

Zdziwiła się .
- O czym ?

-Kathleen nie jest moją prawdziwą siostrą. Kiedy miałem sześć lat, mój ojciec wyruszył na wojnę i wrócił z Kath. Nie wiadomo kim są jej rodzice.

Zdziwiła się bardzo ale potem poczuła ból w boku . Zobaczyła sztylet wbity w jej bok . Syknęła i wyciągnęła go .
- Do jasnej ...

-Chodź Kalahari.
Złapał ją za rękę i pociągnął do domu.

Poszła za nim . Weszła do domu i spojrzała przez okno .

-Wszystko okej?

Skinęła głową . SPojrząła na ranę .
- To tylko lekka ranka . Miewałam gorsze . Teraz trzeba wiedzieć po co oni nas atakują ?

-To przeze mnie...
Z kąta pokoju usłyszał głos Kathleen.

Spojrzała w jej stronę .
- Nie przez ciebie . Tylko przez to że nie uważałam . A ty musisz uważać . Zostań z nią tadashi .
Wyjęła łuk i strzały i wyszła .

-Właśnie, Kath. Nie twoja wina.
-Moja.
Podeszła do niego ukazując ramię. Ujrzał tam znamię przypominające skrzyżowany miecz i strzałę.

Była na dworze . Stała spokojnie wpatrzona w krzaki . Wypatrywała najmniejszego ruchu . Zauważyłą coś . Strzeliła w tamtą stronę .

-Co to jest?
-Zanim mnie porwano czytałam twoja książkę. wiesz, ta którą mi pożyczyłeś, tą o historii królestw. Spodobała mi się Nivenna... Potem przeczytałam o rodzinie królewskiej...-sięgnęła po książkę i otwarła.
Palcem pokazała obrazek z takim samym łukiem i mieczem.

Zabiła jednego z nich . Widziała krew . Wtedy poczuła znowu ból . Strzała wbiła jej się w ramię . Weszła do środka i szybko ją wyciągnęła .
- Podstępni ... ałć .

-Ilu ich jest?
Odwrócił się od Kath do Kalahari.

- Z ośmiu . Dwóch padło .

-No to nieźle...

Wyciąnęła strzałę .
- Na prawdę nieźle .
Wychyliła się przez okno i trafiła kolejnego .
- ja już trzech zabiłam ...

-Spójrz-podał jej otwartą książkę, apotem wskazał na ramie Kathleen.

Zaczęła się na to gapić potem na dziewczyne .
- O nie ...

-Jakoś nigdy tego nie zauważyłem... A przynajmniej się tym nie przejmowałem.

Usiadła opierając się o ściane .
- No to mamy duży problem .

Okno wybił sztylet wbijający się naprzeciwko.
-Moglibyście się trochę uspokoić?! My tu ROZMAWIAMY!-wychylił głowę za okno krzycząc.
W ostatniej chwili uchylił ją przed strzałą.

Wyciągnęła łuk i skoczyła . Strzeliła . Znowu wrzask .
- Kurde . Teraz tylko rana w nogę . - syknęła i wytknęła język w stronę napastnika .
Schowała się przed kamieniem .

-Tracisz cela kochana.
Wziął nóż i rzucił nim przez okno. Usłyszał tylko głuchy dźwięk i głosy przestraszonych napastników.
-Czoło.

- Ja zabiłam trzech a ty ledwo jednego - uśmiechnęła się

Pokazał jej język.
-Co teraz?

- Albo wybijemy wszystkich albo powiesz mi do jasnej ciasnej o co chodzi z tym znamieniem ? - powiedziała ostro i wskazała na dziewczyne

-Nie wiem! Pokazała mi to przed chwilą!

- To niech nam wyjaśni
Spojrzała na Kathleen i skrzyżowała ręce.

-Ja...-wyjąkała i wstała.
Wzięła głęboki oddech i zaczęła mówić.
-Interesowało mnie to znamię od kiedy tylko pamiętam, ale nie wiedziałam co to oznacza. Niedawno Tadashi dał mi książkę. Zainteresowałam się nią, opowiadała historie o królestwach. Zaczęłam czytać o Nievennie i... wtedy zaczęłam łączyć fakty ze sobą.

Usiadła tak by w razie czego użyć łuku . Słuchała .

-Mówiłem ci już, Kalahari, że ojciec znalazł ją podczas wojny. Wojny z Nivenną.

Strzeliła przez okno . Znowu wrzask .
- zostało pięciu a i tak mówiłeś .

-Znasz jakieś legendy o zaginionych królach?-zapytał unosząc brwi.

- Jedną . O zaginionej córce króla Nivenny . I słyszałam trochę że ktoś w vallandzie zaginął . Ale nie znam szczególów .

-Skąd to znasz?

- W dzieciństwie mi ją opowiadano .

- A co ? - spytała
Ponowna strzała . Chybiłą .
- Do licha !

-Gdyby była książka...

- No to mamy znowu problem ... - powiedziała

-Spostrzegawcza jesteś...-zażartował.

Wytknęła na niego język .
- Dobra nie ma co tu tak siedzieć - uśmiechnęła się - walczyć trzeba
Otworzyła drzwi i ruszyła z łukiem na napastników .

-Wariatka...-westchnął.
Wziął noże i wyszedł za nią.

Spojrzała na niego i wystrzeliła strzałę .
- Oj chyba jestem od ciebie lepsza zabiłam pięciu - zaśmiała się

Rozglądał sie dookoła. Nasłuchiwał.
-Ile ich jeszcze zostało?-szepnął.

Westchnęła i zabiłą kolejnego .
- Trzech - powiedziała z uśmiechem

-Tak, wybij wszystkich, nie będę marnował broni!

- Jak wybije wszystkich to będziesz zadowolony ? raczej tak .
Ruszyła w las . Po kilku minutach wróciła . Uśmiechnięta .
- Robota skończona .

-Łał...chyba zacznę cię podziwiać.

- Ej ! Ale ja nie chce być podziwiana - zaśmiała się ale po chwili spoważniała
Ruszyłą do domku i otworzyła je kopniakiem
- Sumując fakty ocaliłam ci skórę bądź szczęśliwa a teraz gadaj mi wszystko co wiesz .
Powiedziała do dziewczyny .
- Chce wiedzieć z jakiego powodu musiałam ich zabić

-Już mówiłam, że nie wiem!-Kathleen podeszła do Kalahari.
Wszedł do domu.
-Wygląda na to, że jesteś królową Nivenny, siostrzyczko.

Zdziwiła się . Królowa ... ? No to pięknie .
- Oh ...
Odsunęła się lekko .
- Mamy tu księżniczke . No . Teraz to mnie zaskoczono .

Westchnął.
-Mnie też...

Odcięła sztyletem kawałek bluzki i zawiązała wokół ramienia .
- Czyli mamy na karku ludzi któr chcą ją zabić . Kapitalnie - skwitowała

Usiadła niepewnie na parapecie trzymając dalej swój łuk w ręku .
- Ciekawe co teraz ... - mruknęła do siebie

-Zostań z Kathleen, jeśli łaska-mruknął.
Wyszedł.

z.t

Usiadła obok Kathleen . Złapałą się za głowe .
- Może pójdziemy do mnie ? - spytała smutno .
- Coś nie tak Kali ? - spytała Kathleen .
- Nie ... po prostu ... - westchnęła .
Złapała ją za ręke i poszła .
z.t