Pokiwała głową lekko smutna . Założyła buty .
- Jestem Kalahari . Ale teraz już lepiej pójde .
Ruszyła przed siebie w stronę domku .
z.t

Ostatnio edytowany przez Kalahari (2012-07-29 19:27:41)

Otarłam łzy cisnące mi sie do oczu i spróbowałam sie opanować. Zrobiłam pare wdechów i znów zaczęłam się śmiać. "Kurde, co się ze mną dzieje?!" - pomyslałam, nadal sie smiejąc, oczywiście.


// Sorry, zwykle nie mogę sie powstrzymać, żeby nie zrobic z siebie idiotki . //

W końcu przestałam sie śmiać, ale nadal szczerzyłam zęby i miałam łzy w oczach.
- Taak, wiem, że uważasz mnie za... hm... trochę nienormalną, ale wierz mi przeważnie sie tak nie zachowuję - zerknęłam w stronę Kalahari, której z tej odległości prawie nie było widac. Westchnęłam. Teraz tylko lekko sie usmiechałam.

- Ty tez już idzi... jedziesz? - zapytałam, widząc poczynania dziewczyny.

- To... gdzie dokłądnie mieszkasz? - zapytałam, chcąc sie dowiedzieć czy Lea mieszka gdzies blisko mnie.

- Bardziej na uboczu - powiedziałam. - Mówi dom jest niebieski, a wokół rosne wierzby. Raczej powinnaś go zauważyć. Jako jedyny w całej Nivennie ma tak... jaskrawy kolor...

Zaśmiałam się krótko, bez wesołości.
- Tata lubił ten kolor - mruknęłam. - Kiedys pomalował go na taki i teraz mama cały czas "odnawia" go, by nie wyblakł. - Przez chwilę mój wzrok sie zaszklił, przed oczami miałam tatę malującego ścianę od strony mojego pokoju. Potrząsnęłam głową. - Z kim mieszkasz? - zapytałam znów, uśmiechając się lekko.

- No to mamy cos wspólnego, nie mamy jednego z rodziców - próbowałam żartować, ale mimo wszystko nagle w mojej głowie pojawiło sie pełno obrazów związanych z tata...